ДЯКУ МАЄМЕ НА ШÔВДАРЬ (русинська поезія)

За масно́є ся іми́ти,

Як фіґлю́вуть – сви́нськи жы́ти.

Со́рок дну нам шốвдарь сни́вся,

Най бы ми́лый наш сяти́вся.

По Сину́шнюй, хва́ла Бốгу,

Ї́сти мош і сви́нську нốгу.

Закуре́на і соле́на,

Руснако́ви поволе́на.

Сма́к боже́ственный учу́єш,

’Д сьо́го ї́діня благу́єш.

Мы ся мо́лиме на ньо́го,

Гі на о́бразы сято́го.

Нас на шốвдарь так бажи́ть,

Лем в рôпі́ вун ще лежи́ть.

Іще ты́ждень пацова́ти,

А кури́ти… Бо́жа Ма́ти!

Ко бы ту́лько се терпі́в?

Шốвдарь бы ся уже́к ї́в.

Сли́нов за́ллю цілы́й дву́р,

Хôть тôвчи́ чоло́м у му́р.

По Руство́ви што чини́ти,

Кіть ся хốчеш загури́ти?

Дốкі шốвдарь не дôзрі́в?

Путь єде́н – у шпа́йз пуйти́,

З ба́нты гу́рку досягти́.

Вадь пекни́чки хôть карі́чку,

На сесе́ не тре́ба сві́чку.

Усліпу́ напы́тав – ту́ є,

Лем туды́ русна́к ся чу́є

Ца́рьом. До́рос ся наї́сть,

Ко́нцику заз п’ять ци ші́сть.

Як попра́житься, запа́хне,

Русна́к та́куй ся розча́хне.

Но а шốвдарь, як із ни́м?

Буде́ так, гі спе́ред ты́м.

До Вели́кодня доче́кать,

Не коза́, вун ти не ме́кать.

Дốті буде́ май смачны́й,

Про русна́ка дороги́й.

Сьись сохта́ш вжек сту́вки рốку.

Не пропа́ли сь’ме, нюврốку.

Мы тако́є, та гі ді́ти –

Бу́лше нас буде́ кôрті́ти.

Володимир Рошко

9 януара 2018